WIBOR definicja

Pełna nazwa skryta pod akronimem WIBOR to Warsaw Interbank Offered Rate. Jest to wysokość oprocentowania pożyczek udzielanych sobie przez banki komercyjne w Polsce. Stopa WIBOR określana jest na podstawie propozycji podawanych przez największe banki w kraju. Cały proces organizowany jest przez Stowarzyszenie Rynków Finansowych ACI Polska (dawniej Forex Polska), nazywany jest fixingiem. Z bankowych propozycji odrzucane są skrajne (najniższa i najwyższa), a wysokość WIBOR jest wynikiem średniej arytmetycznej pozostałych ofert. Nadzór nad fixingiem ma Rada WIBOR. Składa się ona z 8 członków, 2 z nich należy do ACI Polska, pozostali wskazywani są przez:

  • Związek Banków Polskich
  • Przewodniczącego Komisji Nadzoru Finansowego
  • Ministra Finansów
  • GPW w Warszawie
  • Izbę Rozliczeń KDPW_CCP

Wysokość WIBOR ustalana jest każdego dnia roboczego o godzinie 11. Stopa procentowa na rynku międzybankowym powinna zainteresować każdego kredytobiorcę. WIBOR ma fundamentalny wpływ na wysokość wszystkich kredytów udzielanych przez banki w kraju oraz na kurs waluty, co można łatwo sprawdzić podglądając kurs złotówki w dowolnym kantorze intenetowym.

Co jest WIBOR 3M i 6M – rodzaje

Podczas fixingu wybierane są stawki WIBOR, które określają wysokość zobowiązań zaciąganych na konkretny okres. To na jaki, mówi nam indeks występujący po akronimie. W przypadku WIBOR 3M mamy do czynienia z wysokością trzymiesięcznego kredytu na rynku międzybankowym. Z kolei oznaczenie 6M dotyczy półrocznego okresu kredytowania. Po tym czasie oprocentowanie zostanie zaktualizowane. Istnieją też inne rodzaje WIBOR, najkrótszy dotyczy jednodniowych kredytów międzybankowych.

Jest to, o tyle ważne, że aktualizacja WIBOR wiąże się zazwyczaj również ze zmianą oprocentowania kredytów gotówkowych. Najczęściej stosowaną przez banki stawką jest WIBOR 3M, co oznacza, że co 3 miesiące musimy liczyć się ze zmianą oprocentowania naszego kredytu. Niektóre banki stosują WIBOR 6M albo 1Y, czyli aktualizują raty kredytów co pół roku albo raz do roku. Bardzo rzadko dochodzi do zmiany stawki częściej niż raz na kwartał.

Co składa się na oprocentowanie kredytów?

Koszt kredytu zależy głównie od dwóch składników:

  1. marży narzucanej przez bank – jest ona zazwyczaj stała przez cały okres spłaty zobowiązania, istnieje możliwość negocjowania jej wysokości
  2. zmiennego oprocentowania, które w przypadku kredytów złotówkowych ustalane jest na podstawie tego, jaki jest WIBOR

Oprocentowanie ściśle wiąże się z polityką monetarną. W Polsce odpowiada za nią Rada Polityki Pieniężnej. To ona ustala wysokość referencyjnej stopy procentowej, która służy kontroli obiegu pieniądza. Wpływ na koszt kredytu mają również uwarunkowania rynkowe. Biorąc pod uwagę, że na wysokość kredytów wpływa tyle zmiennych, nie podejmujcie decyzji zbyt pochopnie. Pomóc może wam udzielenie sobie odpowiedzi na 5 zasadniczych pytań, dotyczących kredytów.

Jak na oprocentowanie kredytów wpływa stopa referencyjna NBP?

Od marca 2015 roku stopa referencyjna NBP wynosi 1,5%. To najniższy w historii wynik. WIBOR rośnie wraz ze wzrostem oprocentowania ustalanego przez RPP i maleje, kiedy spada. Tak niska stopa Narodowego Banku Polskiego oznacza dla konsumentów korzystne warunki kredytowania. Należy jednak pamiętać, że banki naliczają również opłaty dodatkowe, takie jak np. ubezpieczenie kredytu. Dopiero po uwzględnieniu wszystkich czynników, oblicza się rzeczywisty koszt zaciągniętego zobowiązania. Wyrażony jest on w Rzeczywistej Rocznej Stopie Oprocentowania kredytu (RRSO).

Warto również wspomnieć, że w przypadku sporego zadłużenia, które spłacać będziemy przez wiele lat, powinniśmy spodziewać się wzrostu stóp procentowych. Niektóre prognozy przewidują, że oprocentowanie NBP wzrośnie już w 2018 roku. Obecnie wartość WIBOR 3M kształtuje się na poziomie 1,70%. Tak niska nie była nigdy, co dyktują oczywiście decyzje RPP. Nie trzeba jednak sięgać pamięcią daleko, żeby znaleźć notowania WIBOR 3M oscylujące w granicach 3,75%.

Jakie znaczenie ma stopa procentowa lombardowa?

Rada Polityki Pieniężnej poza stopą referencyjną ustala równie 3 inne podstawowe stopy. Są to:

  1. stopa lombardowa
  2. stopa depozytowa
  3. stopa redyskonta weksli

Dla kredytobiorców najbardziej interesująca powinna być stopa lombardowa. Jest to maksymalna wysokość oprocentowania kredytów pod zastaw papierów wartościowych udzielanych przez bank centralny bankom komercyjnym. Od wprowadzenia w życie w 2006 roku ustawy antylichwiarskiej lombardowa stopa procentowa stanowi punkt odniesienia dla wszystkich banków i firm pożyczkowych. Zgodnie z założeniami ustawy maksymalna wysokość odsetek nie może przekroczyć czterokrotności stopy lombardowej. W ten sposób zabezpieczone zostały interesy pożyczkobiorców.

Co to jest LIBOR

Kredyty zaciągane w obcych walutach również obarczone są ryzykiem związanym ze zmienną stopą procentową. Wpływ na wysokość oprocentowania kredytów w innej niż złotówki walucie ma LIBOR (London Interbank Offered Rate), czyli zagraniczne stopy międzybankowe. Podobnie, jak WIBOR, zagraniczne stopy też wahają się pod dyktando ustaleń banków centralnych. LIBOR brany jest pod uwagę przez polskie instytucje finansowe w przypadku kredytów walutowych. Uwaga! Koszt kredytu walutowego można w łatwy sposób obniżyć korzystając z usług kantorów internetowych (choćby popularnego walutomatu). Bank musi akceptować pieniądze wymienione w dowolnym miejscu, nie tylko w kantorze własnym.

Jakie stopy procentowe powinny interesować polskich kredytobiorców? Są to:

  1. LIBOR CHF – zobowiązania we franku szwajcarskim
  2. EURIBOR – zobowiązania w euro
  3. LIBOR USD – zobowiązania w dolarze amerykańskim
  4. LIBOR GBP – zobowiązania w funcie szterlingu

Niestety, decydując się na kredyt waloryzowany w obcej walucie, narażeni jesteśmy na dodatkowe ryzyko związane z kursem danej jednostki monetarnej, o czym boleśnie przekonali się frankowicze w 2015 roku. Gwałtowny wzrost rat kredytów we franku szwajcarskim, zaowocował niedawno interwencją Prezydenta RP, który zaproponował nowelizację ustawy wspierającej kredytobiorców. Wcześniejsze regulacje wprowadzone przez rząd miały niestety niewielki wpływ na realną poprawę sytuacji frankowiczów.