Czy wierzyciel ponosi koszta egzekucyjne?

Składając wniosek egzekucyjny, wierzyciel musi wpłacić zaliczkę za usługi komornika. Pieniądze te mogą być użyte tylko do opłacenia działań związanych wprost z egzekucją należności od dłużnika. Może to być np. koszty podróży lub opłaty za pozyskiwanie niezbędnej dokumentacji z urzędów.

Koszt zaliczki może jednorazowo wynieść do 60 zł. Aby zażądać większej kwoty, komornik jest zobowiązany wykazać, że w ramach działań egzekucyjnych będzie musiał ponieść znacznie wyższe koszta. Niewykorzystana część zaliczki zostaje zwrócona wierzycielowi w ciągu miesiąca od dnia poniesienia kosztów przez komornika.

Jest to jedyna opłata, jaką musi wnieść wierzyciel. Wszystkie pozostałe należności za proces egzekucyjny pobierane są od dłużnika po jego zakończeniu. Wyjątek stanowi jedynie sytuacja, gdy wniosek był bezzasadny. W takim przypadku wierzyciel zmuszony jest do zapłacenia 10% wartości długu, którą wykazał we wniosku. Do takiej sytuacji może dojść, jeżeli dłużnik spłacił swoje zobowiązania przed złożeniem wniosku przez wierzyciela, lub gdy wniosek został złożony błędnie. Wszelkie inne należności za działania komornicze pobierane są wprost od dłużnika.

Ile dłużnik zapłaci za egzekucję komorniczą?

Wysokość kosztów nigdy nie przekracza 10% wartości wyegzekwowanego świadczenia. Jest to więc koszt obliczany na podstawie pieniędzy, które udało się odzyskać, a nie sumy, którą dłużnik był winien. Należy pamiętać, że pieniądze te są dodatkową opłatą, którą musi uregulować dłużnik. Komornik nie może zająć tej należności z pieniędzy odzyskanych dla wierzyciela, ponieważ nie są one jego własnością.

Są dwie sytuacje, w których oprocentowanie ulega zmniejszeniu. Wszystkie opłaty dokonane przez dłużnika w pierwszym miesiącu procesu egzekucyjnego są obarczone tylko 3% wartości wyegzekwowanych środków. Oprócz tego dłużnik zapłaci tylko 5%, jeżeli w 30 dni od dnia otrzymania zawiadomienia o wszczęciu egzekucji dokona porozumienia z wierzycielem. Wszystkie pieniądze wpłacone prosto na konto bankowe wierzyciela nie są traktowane jako odzyskane należności. W takiej sytuacji wierzyciel musi złożyć wniosek o częściowe umorzenie procesu egzekucyjnego, równe kwocie, którą otrzymał.

To wierzyciel musi wykazać, że odwołanie wniosku egzekucyjnego nastąpiło z powodu porozumienia między nim a dłużnikiem. Nie ma tutaj znaczenia, czy dłużnik spłacił część zadłużenia, czy tylko uzgodnił z wierzycielem nowe warunki spłaty. Jeżeli wniosek zostanie odwołany bez uzyskania porozumienia, to wierzyciel pokrywa koszta komornicze.

Koszty procesu egzekucyjnego opłat alimentacyjnych

Proces pobierania opłat alimentacyjnych może być niekorzystny zarówno dla dłużnika, jak i dla wierzyciela. Zgodnie z ustawą o kosztach komorniczych, w tego typu sytuacjach komornik najpierw pobiera wynagrodzenie za swoją działalność. Dopiero później zdobywa świadczenie pieniężne wierzyciela. Może więc dojść do sytuacji, że po zapłaceniu kosztów komorniczych dłużnik nie ma wystarczających środków, aby wierzyciel otrzymał zadowalającą ratę. W dedykowanym temu zagadnieniu artykule wyjaśniamy, Ile komornik może zabrać z dochodów jak pensja lub emerytura.

Najlepszym rozwiązaniem jest złożenie wniosku do pracodawcy dłużnika, a opłaty będziemy otrzymywać z jego wynagrodzenia za pracę, zanim trafi ono na jego konto. Metoda ta nie jest dostępna w każdych okolicznościach, pozwala jednak na obejście dodatkowych opłat.

Ile wynoszą minimalne koszty postępowania?

Zgodnie z ustawą o kosztach komorniczych, w 2021 roku opłata minimalna wynosi 200 zł, jeżeli pieniądze zostały pobrane z płynności finansowych dłużnika. Ta sama cena obowiązuje w przypadku umorzenia postępowania na wniosek wierzyciela.

Wyjątek stanowi sytuacja, gdy dłużnik spłacił zobowiązanie w 30 dni od otrzymania powiadomienia. Opłata minimalna maleje razem z oprocentowaniem kosztów. W tym przypadku wyniesie już tylko 150 zł.

W gorszej sytuacji znajdują się dłużnicy, których wierzytelności zostały spłacone innymi metodami, np. poprzez licytację komorniczą. W takim przypadku opłata wyniesie 300 zł lub więcej.

Co, gdy dłużnik jest niewypłacalny?

Komornik może wyegzekwować swoje należności wyłącznie od dłużnika. Uzyskanie opłaty od osoby zadłużonej jest jego własnym obowiązkiem, z którym wierzyciel nie ma nic wspólnego. Nie może on więc próbować odzyskać swoich należności z wyegzekwowanej sumy pieniędzy, ponieważ ta stanowi własność wierzyciela.

Jest to duży problem dla komornika, ponieważ należności wynikające z opłaty za postępowanie egzekucyjne przedawniają się po trzech latach. Jeżeli nie będzie on w stanie odzyskać swoich pieniędzy w tym czasie, już nigdy ich nie otrzyma. Można się więc spodziewać, że będzie on aktywnie próbował odzyskać swoją należność.

Głównym narzędziem, które mogą wykorzystać w tym celu, jest zajęcie konta bankowego dłużnika. Tak jak podczas pozyskiwania należności wierzyciela, komornik może obciążyć część przychodu osoby zadłużonej w celu pokrycia swoich kosztów.

Jak uniknąć kosztów komorniczych?

Najłatwiejszym sposobem na uniknięcie kosztów postępowania komorniczego, jest zawarcie ugody z wierzycielem. W ten sposób możemy zmniejszyć opłaty komornicze o połowę. Wiedząc, że zostaną zajęte nasze oszczędności, przychód, a może nawet część majątku, możemy przedyskutować tę sprawę z wierzycielem i spróbować dojść do porozumienia. Posiadamy specjalny poradnik, w którym możesz się dowiedzieć o tym, jak uniknąć egzekucji komorniczej.

Pełne odwołanie od kosztów egzekucji jest możliwe tylko w przypadku, gdy wierzyciel nie miał prawa do jego rozpoczęcia. Może to mieć miejsce w sytuacji, gdy np. tytuł wykonawczy stracił ważność. Możliwe jest również zgłoszenie skargi na komornika, jeżeli postępował on niezgodnie z przepisami.

Ostatecznym rozwiązaniem, pozwalającym uwolnić się od komornika, jak i konieczności spłaty pozostałych zadłużeń, jest ogłoszenie upadłości konsumenckiej. Jest to mechanizm, dzięki któremu dłużnik zobowiązuje się do spłaty zadłużeń przez okres od 36 do 84 miesięcy, po czym jego zobowiązania zostają umorzone. Komornika zastępuje wtedy syndyk, którego opłaca skarb państwa.